Провесих кукичка на златна тел, провесих я за теб, my precious. За да се закачиш за мен, когато ме прегърнеш.
Загледан в тъмната повърхност се отдръпваш. Премерената стъпка на мъдрец, видял на дъното далечен път.
С куката изписвам думи по ръцете си. За да не изчезна, да остана точно в този мъничък момент по-дълго.
"...ам-гъл, ам-гъл.."
Няма коментари:
Публикуване на коментар